How I Met Your Mother - HIMYM = HMILR

Barney, Robin, Ted, Marshal and Lily.

The first question that comes to your mind when you see the final scene of the last episode is, WHAT?? REALLY??

After watching some serious stuffs like Breaking Bad and GoT,  its time to watch some comedy series again. Since I have done with FRIENDS, I started Big Bang Theory, except Penny that series is not good at all or not even close to Friends, then tried Two and Half Men, it was okay, but all the episodes were almost similar. Then, I had only How I Met Your Mother in my HDD so started watching it alongside Dexter.

HIMYM impressed me more than other comedy series Big Bang and Two and Half Men so started watching it daily. I didn't even know this one was an ongoing series. I got much interested  in this so stopped Dexter and started watching it more than two episodes daily. The first reason, Robin Scherbatsky (Cobie Smulders), she's so good, next reason is, this was close to Friends.

It was very similar to Friends in the beginning. Five friends hanging out together all the time instead of Central Perk coffee shop they hang out mostly at the McLaren's bar. Barney was more like Chandler and Joey combined. He is a playboy and nobody knows about his work. Ted and Robin's relationship was like Ross and Rachel's on and off across seasons. And, just like Rachel and Joey, Robin and Barney were also dating, but this is more serious and they even end up getting married in the last season.

One episode in the second season which I enjoyed the most is the 'Slapbet' between Barney and Marshal. And, this Slapbet continued till last season and it was absolutely hilarious. Among the characters, my favorite must be Barney, his characterization was like a mix of Chandler and Joey. Next is Robin, who was perfect company for Barney and she looks good and also acts good.

The last two seasons were boring, one season too many. So I got the feeling let it end rather than "oh no it's ending", which Friends gave.

Some of the best quotes from this series are, Robin's "The future is scary, but you can't run back to the past because its familiar. Yes its tempting, but its a mistake. Barney's "Legen...wait for it...dary", "New is always better". I wish I get a friend like Barney so we can play 'Haaaaaaave you met Karthic ?😜'. 

Coming back to that question WHAT and  REALLY at the end of this series is because How I Met Your Mother is actually Ted's, How Much I love Robin.

Yennai Arindhaal - 'Ajith' at his best

First thing first, I liked  the movie and it wasn't boring. Its so good to see 'Ajith' and not 'Thala' on screen in this movie after a long time. Kudos to GVM and Ajith as well for finally choosing some sensible script. I have seen it twice already, not because I liked it so much. I had a horrible experience when I watched first because of a stupid sound system in that theater. We literally didn't hear a thing for most parts of the movie. Actually I didn't understand the movie completely so I had to watch it again in a better theater.

GVM is back with a cop subject, who definitely needs a hit. Finally, he has directed a movie with Ajith, which should have happened much much earlier. And, after a long time he is back with his best buddy Harris, who always delivers his best with Gautam.


What worked in the movie is Ajith's screen presence and he's looking so good in salt and pepper style that even made an unmarried girl to fall for him, love at first sight. Trisha was drop-dead gorgeous. Only GVM can show her so beautiful. As usual the matured romance between Ajith and Trisha were refreshing to watch. Its been a while since I saw better romance in an action movie. We usually get to see some stupid romance scenes between the lead pair just because the movie has a female lead.

Arun Vijay was equally good in the last one hour. Who was able to grab the attention and he did his part very well. For that matter, every GVM's villain did that with so it was no surprise. Also, Eesha was really cute and liked her performance as well. Especially in that scene where Ajith brings Anushks to his home and she says, "Of-course, Appa". Even, Nasser's cameo is also a good touch.

And, another biggest plus for the movie is Harris. BGMs were terrific and all the songs as well. Credits should be given to Thamarai as well for her fantastic lyrics. GVM-Harris-Thamarai combo never disappoints. As usual GVM pictured every song neatly. Sad that they have removed "Maya Bazaar" song now.

Each and every episode was really good. Ajith as undercover, he was having so much fun dancing 'Adharu Udharu'. Then, a beautiful romance with Trisha which was neatly captured in 'Mazhai vara poguthe' song, next was Ajith as a father, it was the best part in this movie, especially 'Unakenna Venum' song. And, the final part where he gets back to be (ex)cop again which again has  another beautiful song 'Idhayathai Edho ondru'. Yes, the romance part reminds VV, the travel part reminds VA, and the end reminds KK.

Ajith always oscillates between that  'Mellisana Kodu' whether to become a cop or a gangster? Whether to go out and avenge Trisha's murder or to stay with his daughter? Whether to continue his job as a cop or to resign it? Whether to go out and help his friend to find his kidnapped daughter to stay back? Satyadev himself gets to know about him in each and every episode.

The negatives for me is Anushka's character, doesn't look like a female character in GVM's film. Also, that unwanted intro song for her which was really out of place. Also, too much of voice over, each and every character starts narrating the film. Anushka starts narrating, then its Ajith, Ajith's younger version, Ajith again, then Arun Vijay and ends with Ajith. No need for director's commentary when they release a dvd.

So overall, Yennai Arindhal is yet another GVM-style cop story, you get whatever you expect from his movies. This is how GVM's cop will be. Looking forward to the sequel to know what Satyadev's going to do next. Will he stay behind the line or go over for another episode, lets wait and watch, also a coffee is still pending with Anushka.

Rating - 3.5/5.0.

வட்டியும் முதலும் - ராஜுமுருகன்

வட்டியும் முதலும், இது தொடராக விகடனில் வந்த போது படிக்க தவறி விட்டேன். பின்னர் சென்ற புத்தக கண்காட்சியில் இதை விகடனின் அரங்கில் வாங்கி வைத்தேன். இந்த வருடத்தின் தொடக்கத்தில் தான் படித்து முடித்தேன். படித்து முடித்த உடன் ராஜுமுருகனை பார்த்து பேச வேண்டும் போல் இருந்தது. ஏன் அடுத்ததாக எதையும் எழுதவில்லை இன்று வரையில் என்ற கேள்வி எழுந்தது, அடுத்த வாரமே ஆரம்பித்து விட்டார் விகடனில் gypsy என்றொரு தொடரை. இதையாவது வாரவாரம் படித்து விட வேண்டும்.

விகடனில் தொடராக வெளி வந்த போது படிக்காமல் பின்பு புத்தகமாய் வந்த உடன் படிப்பது எனக்கு புதிதல்ல. இதற்கு முன் வைரமுத்து அவர்களின் மூன்றாம் உலக போரையும் புத்தகமாய் வாங்கித்தான் வாசித்து முடித்தேன். இந்த புத்தகத்தை இவளோ நாளாக படிக்காமல் விட்டு விட்டேனே என்று சிறு வருத்தம் இருந்தாலும் இப்போதாவது முடித்தேனே என்ற ஒரு த்ருப்தி.

ஒவ்வொரு வாரமும் ஒவ்வொரு டாபிக் என்று 70 வாரங்கள் தொடர்ந்து வந்ததின் தொகுப்பு. இதை அப்பவே படித்து இருந்தால் 70 வாரமும் படித்திருக்க முடியுமா என்று தெரியவில்லை. இதுவரை தான் சென்ற இடங்கள், சந்தித்த மக்கள், பழகிய உறவுகள் நண்பர்கள் என அனைவரது நினைவுகளையும் திரும்பி பார்க்கிறார் ராஜுமுருகன்.  படிக்க படிக்க எனக்கு தோன்றியது எத்தனை மக்களை பார்த்து இருக்கிறார், எத்தனை அனுபவங்கள் இந்த மனிதனுக்கு கிடைத்து இருக்கிறது என்பது தான்.

இதை படித்தால் நமக்கும் சிறு வயது முதல் சந்தித்த, பார்த்த, ரசித்த, கேள்விப்பட்ட பல நபர்கள் நம் கண் முன் வந்து போவர்கள். பல மாமாக்களையும், அத்தைகளையும், அண்ணன்களையும், அக்காக்களையும் நினைவில் கொண்டு வந்து விடுகிறார். நான் சிறு வயதில் இருந்த வீட்டின் அருகே இருந்த 'கருப்பட்டி காபி' போட்டு கொடுக்கும் லட்சுமி அக்கா. நான் கோடை விடுமுறையில் என் தாத்தா வீட்டுக்கு சென்று ஆத்தில் குளித்த அனுபவங்கள். அங்கே பக்கத்து வீட்டில் தன்னுடைய தோற்று போன காதல் கதையை முழுதாய் சொன்ன அக்கா என்று பல(ர்) நினைவுகள் வந்து போனது. அவர்கள் எல்லாம் இப்பொழுது எங்கே இருகிறார்கள் என்று நினைக்க வைத்தது.

இந்த அவசர உலகத்தில் நாம் கவனிக்க தவறிய, கவனிக்க மறுத்த பல மனிதர்கள், நாம் மறந்து போன பல பழக்கங்கள் பற்றியும் பதிவு செய்து இருக்கிறார். இதை வாசித்த பின் சில மனிதர்களை இனி நாம் நிச்சயம் கவனிப்போம். இவரின் எழுத்து நடை மிகவும் கவர்ந்த ஒன்று. சலிப்பே தராமல் 500 பக்கங்களை கடக்க செய்தார்.

ஒரு ரயில் பயணத்தில் இந்த புத்தகத்தை படித்தும் முடிக்கும் போது  இந்த வருடம் பிறந்தது, நேரம் சரியாக 12:02. நான் வாசித்த கடைசி அத்தியாயம், 'Life is beautiful'. தூங்க ஆரம்பித்த பொது 'side upper' சீட் வசதியாக இல்லையே என்ற கவலையில் இருந்தேன்,  'lower berth கிடைக்குமா கை குழந்தையோட இருகாங்க நீங்க upper இல்ல middle berth எடுத்துகோங்க?' என்று ஒருவர் வந்தார். தாராளமாக என்று அவரின் upper berthஇல் நிம்மதியாக படுத்தேன், 'Life is beautiful' தான்.

பி.கு : எப்படியோ தமிழில் ஒரு பதிவை எழுது விட்டேன். சிறு வயதில் கடிதம் எழுதி பழகியது போல் இருந்தது.

பி.பி.கு : எழுத்து பிழைகளை மன்னிக்கவும்.